Özelleştirme İdaresi Başkanlığının Hazırladığı ve web sitesinde yayımlanan “Türkiye’de Özelleştirme” isimli çalışmada, Özelleştirme Programının Amacı şu şekilde tanımlanıyor; "Özelleştirme ile devletin ekonomideki sınai ve ticari aktivitesinin en aza indirilmesi hedeflenirken, rekabete dayalı piyasa ekonomisinin oluşturulması, devlet bütçesi üzerindeki KİT finansman yükünün azaltılması, sermaye piyasasının geliştirilmesi ve atıl tasarrufların ekonomiye kazandırılması, bu yolla elde edilecek kaynakların altyapı yatırımlarına kanalize edilebilmesi mümkün olacaktır."
Kültür bir sınai ve ticari aktivite midir? Özelleştirilen kurumların tarihi ve kültürel birikimleri, mevcut ticari faaliyetlerini yürütmesine herhangi bir katkısı olmayan ancak tarihi değer taşıyan arşivleri, belgeleri varsa müzeleri özelleştirme kapsamında kurumların yeni sahiplerine mi devredilmelidir? Yoksa tarihi belgeler ve müzeleri Kültür Bakanlığına mı aktarılmalıdır? Tarih Şuuru olan hiçbir ülkede, tarihi önemi olan tek bir belge veya eşya o kuruluşu satın alanın keyfine terk edilmez.
Daha önce özelleştirilen, arşivleri Türk Ekonomi Tarihi'nin temel kaynakları olan, Etibank'ın, Sümerbank'ın, İskenderun Demir Çelik Fabrikalarının, Tüpraş'ın, Çimento Fabrikalarının, Yarımca Porselen'in, Denizbank'ın, Petrol Ofisi'nin arşivleri ne oldu bilmiyorum.
Sümerbank Genel Müdürlük binasının içinde bulunan çok sayıda antika eşya ve değerli tabloyla birlikte Kültür ve Turizm Bakanlığı'na devredileceğini gazeteler yazmıştı.
Türk Telekomun özelleştirilmesi sırasında, devir sözleşmesinde "Telekom Müzesi" ve "Türk Telekom'un Arşivleri" konusunda herhangi bir hüküm konmadığı için, Telekom Müzesi ve arşivler özelleştirme kapsamında Oger Telekom'a devredildi.
24 Nisan 2002 tarihinde açılan Telekom Müzesi çok kapsamlı bir müze değildi. Belki bazı özel kolleksiyonlarda bile antika değeri daha yüksek eşyalar bulmak mümkün. Ama o müze, Tarih Şuuruna sahip bir avuç Türk Telekomcu’nun emekleri ile kurulmuştu. 2001 yılında yayımlanan bir tebliğ ile Türkiye Genelindeki tüm abone dosyaları taranarak tarihi değer taşıyan tüm belgeler toplatılarak Müzeye teslim edilmişti. Neler yoktu ki O belgelerin içinde; Osmanlı PTT Nazırlığı ile Erkanı Harbiye Reisliğinin imzaladığı Hususi Hat Sözleşmeleri, Dersaadet Telefon Şirketi'nin düzenlediği sözleşmeler, Fevzi Çakmak, Adnan Menderes, Şükrü Saraçoğlu, Alparslan Türkeş, Cahit Külebi, Rıfat Ilgaz, Zeki Müren gibi ünlü siyaset, devlet adamı ve sanatçıların telefon abonman sözleşmeleri ile kuruma gönderdikleri dilekçeler. Müzede ayrıca; Dersaadet Telefon Anonim Şirket-i Osmaniyesi Telefon Rehberi, 1940’lı 50’li yılların çeşitli illere ait telefon rehberleri, çeşitli dönemlere ait telgraf, teleks ve telefon makineleri ile ankesörlü, jetonlu telefonlar ve sahra telefonları yer almaktaydı.
Bunlar Türk Milletinin malıdır. Gerek Türk Telekom müzesi ve arşivlerinin, gerekse geçmişte özelleştirilen tüm kurumların benzeri değerlerinin akıbetleri araştırılarak, ilgisine göre Kültür ve Turizm Bakanlığı'na ve Devlet Arşivleri Genel Müdürlüğüne devri sağlanırsa, “Tarih Şuuru”na sahip olma yolunda önemli bir adım atmış oluruz.
Umarım ki, gelecekte tarihi ve kültürel mirasımızı korumada daha özenli davranırız. Türk Sanatını geliştirmek amacıyla Atatürk’ün talimatıyla Kamu kurumlarına alınan ilk dönem Türk ressamlarının (İbrahim Çallı, Malik Aksel, Eşref Üren ) resimlerinin akıbetini araştırır, TCDD, PTT, MTA vb Kamu Kurumları müzelerine sahip çıkarız. 01.08.2008
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder